Zwarthalszwaan

De zwarthalszwanen hebben water en grasland nodig. Een vijver met een oppervlakte van 12-15 m2 of groter en een diepte van anderhalve meter is wenselijk in de avicultuur. De diepte van de vijver is belangrijk voor het paren. Bovendien is schaarse lage begroeiing bij de vijver mogelijk. Banken moeten in een ondiepe hoek staan ​​om gemakkelijk het water in en uit te kunnen gaan; dit is vooral belangrijk als zwanen door de ouders moeten worden grootgebracht. Meer dan één paar mag worden gehouden in zeer grote parken waar elk paar een broedgebied kan vormen. Zwanen waarderen waterwier en gras, maar andere groene voedingsmiddelen zoals sla en kool kunnen indien nodig als vervanging worden gebruikt. Het zijn relatief trage eters en er moet in gemengde behuizingen op worden gelet dat ze voldoende voedsel krijgen.

Voldoende beschikbaarheid van nestmateriaal is belangrijk voor een goede nestopbouw voor vroeg broedende soorten. Natuurbroed door de ouders is gebruikelijk in de avicultuur. Zwanen kunnen hun jongen verdedigen tegen de meeste roofdieren, en hun zeer aquatische levensstijl maakt ook zwanen minder kwetsbaar. Voor de zwanen moet er onbeperkt groen voedsel beschikbaar zijn.

Zwarthalszwanen zijn gemakkelijk te houden, maar zijn territoriaal en agressief, vooral in het broedseizoen en vooral voor andere zwanen en de  bergeend (Tadorna tadorna); andere eenden en ganzen laten ze over het algemeen met rust. Een aparte behuizing wordt aanbevolen.

Deze zwanen hebben een groot wateroppervlak nodig, bij voorkeur met voldoende onderwatervegetatie om te voeren. Ze zijn enigszins koudgevoelig en vatbaar voor bevroren voeten; een winterverblijf die tochtvrij is en dik stro op de grond heeft, wordt aangeraden, en in de winter kan een schuilplaats nodig zijn in koudere klimaten.

Zwarthalszwanen broeden vrij gemakkelijk; in sommige collecties worden ze regelmatig gefokt. Ze bouwen een grote heuvel met vegetatie en een nestfundering van takjes en riet kan vooraf worden gebouwd op een eiland of de kust om het fokken te stimuleren. Eieren kunnen al in februari worden gelegd, zelfs in koude (bijna-vries) omstandigheden, maar ze worden meestal begin maart tot eind mei gelegd. De jonge zwanen worden het best door de ouders grootgebracht; langdurig fijn droog weer en overvloedig waterwier zijn het beste om op te kweken. De cygnets worden vaak op de rug van hun ouders gedragen. Deze zwanen kunnen mogelijk een tweede legsel geven.

Hybridisatie met Knobbelzwaan (Cygnus olor) is mogelijk.

De ideale relatieve luchtvochtigheid voor het uitbroeden van de meeste watervogeleieren is 55% voor grondbroeders en 40% bij holenbroeders. De temperatuur is meestal 37,4° C. Stel ventilatie in zoals aanbevolen door de fabrikant van de broedmachine. Eieren moeten minimaal 4 keer per dag automatisch of met de hand worden gedraaid. Naarmate de vrucht zich ontwikkelt, verliest het ei water en wordt de luchtzak groter. Bij normale ontwikkeling van een ei met een incubatietijd van 34-36 dagen neemt de luchtzak ongeveer een derde van het ei in beslag, dit bij drie dagen voor uitkomst. Reinheid is van vitaal belang en idealiter moet de luchtvochtigheid worden verhoogd tot 65% nadat de eerste tekenen van uitkomst zichtbaar worden.