Vlekbekeend

Grondeleenden zijn over het algemeen sterk, gemakkelijk te onderhouden en eenvoudig te fokken. Sommige van de kleinere soorten hebben mogelijk beschutting nodig in de winter. Ze moeten worden voorzien van dekking (inclusief marginaal vijverbedekking) en rustplaatsen, evenals water. Een hok met 50% water wordt aanbevolen. Het water kan ondiep zijn (niet meer dan twee voet diep is vereist) en modderige gebieden om in te scharrelen worden ook gewaardeerd. Deze eenden doen het over het algemeen goed in gemengde collecties, hoewel de kleinere en rustigere soorten gepest kunnen worden. Territoriale geschillen tussen eenden van dezelfde soort kunnen worden vermeden door slechts één paar van elke soort in een omheining te houden, tenzij het gebied zeer groot is. Voor een enkel paar eenden moet een hok van 50 tot 100 vierkante meter worden geboden, afhankelijk van de grootte van de eend.

Een dieet op basis van tarwe en pellets wordt aanbevolen, waarbij onderhoudspellets tijdens het broedseizoen worden vervangen door fokkerspellets. Groenvoer wordt ook op prijs gesteld. Grit moet altijd beschikbaar zijn, met oplosbaar grit (bijvoorbeeld oesterschelpengrit) als bron van calcium tijdens het broeden.

De meeste soorten broeden op de grond en er moet zowel dichte begroeiing op de grond als nestkasten op grondniveau worden geboden. Het met de hand grootbrengen van de jongen heeft over het algemeen de voorkeur, omdat deze eenden over het algemeen slechte ouders zijn onder gevangenschapsomstandigheden, met name in omgevingen waarin ze worden gedeeld met andere watervogels. Deze eenden zijn vatbaar voor hybridisatie, met name met nauw verwante soorten, die gescheiden moeten worden gehouden.

Vlekbekeenden zijn winterhard, gemakkelijk te fokken en voeden zich met graan. Deze eenden zijn sterk en productief en over het algemeen geschikt voor gemengde collecties, hoewel ze soms als twistziek worden beschreven.

Deze eenden zijn relatief eenvoudig te fokken. Ze nestelen zich laag bij de grond in dichte begroeiing of nestkasten op grondniveau. Eieren worden gelegd van april tot half mei of juni. Jonge eendenkuikens kunnen door de ouders worden grootgebracht.

Deze Vlekbekeenden hybridiseren vaak met eenden van het type wilde eend: het wordt aanbevolen om ze in omheiningen te houden, weg van andere vergelijkbare soorten. De mannetjes kunnen paren met wilde eenden (Anas platyrhynchos) en andere vergelijkbare soorten; opzettelijke hybriden zijn geproduceerd met Anas-soorten, de Carolina eend (Aix sponsa) en de Krooneend (Netta rufina), waarbij de meeste hybriden vruchtbaar zijn.

De ideale relatieve luchtvochtigheid voor het uitbroeden van de meeste watervogeleieren is 55% voor grondbroeders en 40% bij holenbroeders. De temperatuur is meestal 37,4° C. Stel ventilatie in zoals aanbevolen door de fabrikant van de broedmachine. Eieren moeten minimaal 4 keer per dag automatisch of met de hand worden gedraaid. Naarmate de vrucht zich ontwikkelt, verliest het ei water en wordt de luchtzak groter. Bij normale ontwikkeling van een ei met een incubatietijd van 26-28 dagen neemt de luchtzak ongeveer een derde van het ei in beslag, dit bij drie dagen voor uitkomst. Reinheid is van vitaal belang en idealiter moet de luchtvochtigheid worden verhoogd tot 65% nadat de eerste tekenen van uitkomst zichtbaar worden.