Rode ibis (Eudocimus ruber)
Naamgeving
- Nederlandse naam:
- Rode ibis
- Engelse naam:
- Scarlet Ibis
- Duitse naam:
- Scharlachsichler
- Franse naam:
- Ibis rouge
- Wetenschappelijke naam:
- Eudocimus ruber
Taxonomische indeling
- Orde:
- Pelecaniformes
- Familie:
- Threskiornithidae
- Geslacht:
- Eudocimus
Beschrijving
- Uiterlijke kenmerken:
De rode ibis is een felrode vogel met glanzende blauwzwarte vleugelpunten en een gebogen roze gekleurde snavel en poten. De jongen zijn nog niet zo mooi gekleurd als hun ouders, zij zijn bruin met een witte romp en onderkant. De vogels zijn langbenig en hebben lange nekken.
- In tegenstelling tot volwassen exemplaren zijn jonge vogels bruin met een witte romp en onderkant.
- Ze hebben de rode kleur te danken aan de garnalen die ze eten.
- In het voorjaar en broedperiode kleurt de snavel donker.
De kuikens zijn donkerbruin en het duurt minimaal twee jaar voordat ze langzaam overgaan naar hun uiteindelijke felrode kleur.
- Gedrag:
Ze leven in groepen van tientallen vogels en vliegen veelal gezamenlijk van hun slaapplaatsen naar hun voedselplaatsen. Slapen doen ze in grote groepen samen met reigers in bomen of struiken. Als een indringer te dicht in de buurt van de groep komt, helpen alle ibissen uit de groep met het verdedigen van de nesten. Ze zoeken voedsel met verschillende vogelsoorten.
Maten en Gewicht
- Lengte man:
- De man (woerd) van de Rode ibis heeft een lichaamslengte van ongeveer 56-63 centimeters. De vrouw (pop) heeft een lichaamslengte van ongeveer 56-63 centimeters.
- Gewicht man:
- Het mannetje weegt ongeveer 775-925 gram. Het vrouwtje weegt ongeveer 775-925 gram.
Het gewicht is notoir variabel en kan alleen als indicatie worden gebruikt!
- Habitat:
In de avicultuur is een ruime vliegkooi of volière van enkele meters hoog en voldoende oppervlakte nodig voor een groep rode ibissen. Plaats enkele bomen en struiken zodat de ibissen een slaap/nestelplek hebben. Voorzie de volière van moeras, waadplaatsen, nestelplekken en beschutte plekken tegen zowel wind als zon. Vooral het moeras is belangrijk voor de rode ibis waar deze vogel zich prima thuis voelt.
- Notitie:
Rode ibissen broeden in grote kolonies. Ze maken hun nesten in de vorken of op grote takken van bomen, vaak langs of boven het water. Soms wordt een nest jaar na jaar gebruikt, maar meestal door andere koppels. De nesten liggen vaak dicht bij elkaar, meer dan één per boom, waarschijnlijk om de kans op predatie te verkleinen.
In gevangenschap zijn Rode ibissen populair en kunnen ze gedijen met de juiste zorg. Ze hebben ruime volières nodig met voldoende vliegruimte en toegang tot water om te kunnen badderen. De volières moeten goed begroeid zijn om een natuurlijke omgeving en nestmogelijkheden te bieden. Het is belangrijk om hun natuurlijke dieet na te bootsen, dat bestaat uit kleine waterinvertebraten, schaaldieren en insecten. Commercieel verkrijgbaar korrelvoer aangevuld met vers fruit en groenten kan ook worden gegeven.
Het kweken van Rode ibissen in gevangenschap kan uitdagend zijn maar ook belonend. Een goed gevestigd broedpaar heeft privacy en een geschikte nestplaats nodig, zoals een stevig platform of een nestkast hoog boven de grond. Rode ibissen zijn geen uitblinkers in het bouwen van nesten. Plaats een van wilgentakken gevormde mand met een diameter van ongeveer 34cm en een randhoogte van ongeveer 8 cm als basis voor het nest. De mannetjes vertonen baltsgedrag om vrouwtjes aan te trekken. Een vrouwtje moet voorzichtig zijn als ze een mannetje benaderd omdat hij haar kan aanvallen als ze niet in zijn buurt blijft. Het mannetje paart vaak met meerdere vrouwtjes. Kuikens worden geboren met een donsachtig verenkleed en hebben een warme broedmachine of verwarmde omgeving nodig om hun lichaamstemperatuur op peil te houden.
Het met de hand grootbrengen van kuikens kan noodzakelijk zijn als de ouders niet voldoende voor hen zorgen. De jonge ibissen moeten worden gevoerd met een gespecialiseerd dieet dat is samengesteld voor watervogelkuikens, waarbij ze geleidelijk overstappen op een dieet dat vergelijkbaar is met dat van volwassen ibissen naarmate ze groeien. Er moet voor worden gezorgd dat ze goed gesocialiseerd worden en dat ze niet te veel gehecht raken aan mensen.
Rode ibissen zijn over het algemeen robuust in gevangenschap, maar ze zijn gevoelig voor extreme temperaturen. Tijdens koude winterse omstandigheden moeten ze beschutte plekken of verwarmde verblijven krijgen om bevriezing of andere gezondheidsproblemen te voorkomen. Regelmatige controles door een dierenarts en een uitgebalanceerd dieet zijn essentieel voor hun algehele gezondheid en welzijn.
- Breeding:
- Het vrouwtje Rode ibis legt doorgaans zo'n 3-5 blauw-groen eieren het broeden duurt 24-26 dagen.
- Ringdagen:
- Aanbevolen passende ringmaat voor de Rode ibis is 12 mm.De gesloten pootring kan alleen aangebracht worden bij een jonge ibis van ongeveer 10-12 dagen oud.
- It doesn't matter what leg that you band, but it's good to have a consistent system. Suggested: Left leg = Female, Right leg = Male
- Onderhoudsvoeder:
-
Geëxtrudeerde drijvende korrels, speciaal voor vogels waarvan de specifieke voedingsbehoeften voornamelijk gericht is op vis zoals de Ibissen, lepelaars, ooievaars, enz. Dit voeder bevat oa. echt zeezout en Spirulina-algen voor een gezonde en onontbeerlijke voeding zoals in de natuur.
Foto's van de Rode ibis
